Wieczorna wizyta wśród dymiących, podświetlanych lokomotywek i wagonów - to wydarzenie, które na długo pozostaje w pamięci zwiedzających. Dlatego też Wenecka Noc z Parowozami od lat cieszy sie olbrzymim powodzeniem wśród turystów odwiedzających pałuckie atrakcje. Jeśli dodamy do tego nocny przejazd wąskotorówką ze Żnina do Wenecji i z powrotem - mamy świetny sposób na spędzenie wyjątkowego wieczoru. Wizytę w Weneckim skansenie szczególnie upodobali sobie fotograficy, jednak każdy znajdzie tu dla siebie coś szczególnego  - na przykład niezwykłą atmosferę przedwojennego dworca małej kolejki. Zachwytu nie ukrywają tez najmłodsi - na własne oczy mogą zobaczyć lokomotywę, która niczym w wierszu Juliana Tuwima '' sapie i dmucha''...

Najbliższa impreza odbędzie się 15 sierpnia 2015 w godz. 21.30-23.00 w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Wenecji. Wstęp: 10 zł - N, 8 zł - U/
Chętni mogą odbyć wieczorną przejażdżkę składem kolejki ciągniętej przez parowóz Px38 805: wyjazd ze Żnina - godz. 21.00, powrót z Wenecji - 22.30. Koszt przejazdu (tam i z powrotem) 8 zł - N, 6 zł - U.
W Wenecji zapraszamy również do skorzystania z noclegu w naszym hostelu - koszt 35 zł\os

www.muzeumznin.pl

Galeria Szyb Wilson znajduje się w Katowicach, na granicy trzech dzielnic: Nikiszowca, Janowa oraz Szopienic. Znajdujące się na terenie dzisiejszej galerii szyby kopalniane początkowo nazywały się „Richthofen” i „Hulda”. Charakterystyczny budynek z czerwonej cegły został zaprojektowany przez kuzynów Georga i Emila Zillmanów, tych samych, którzy są architektami pobliskich dzielnic Nikiszowiec i Giszowiec.

Historyczny budynek przekształcony został w galerię sztuki współczesnej w 2001 roku, dzięki inicjatywie Moniki Pacy i Johanna Brosa. Ogromna przestrzeń ekspozycyjna (ponad 2500 m2) stwarza niezliczone możliwości aranżacji i ekspozycji dzieł sztuki. Niepowtarzalny klimat wnętrza sprawia, że budynek często jest wykorzystywany jako plan filmowy czy plener fotograficzny, ale także jako sala koncertowa, teatralna czy przestrzeń do organizacji innych wydarzeń kulturalnych.

W Galerii Szyb Wilson można oglądać przede wszystkim sztukę współczesną. Założyciele i właściciele tego miejsca szczególną uwagę poświęcają promocji młodych twórców. Aby móc lepiej realizować to zadanie, powołali Fundację Eko-Art Silesia. Ze względu na położenie galerii – w pobliżu podupadłych materialnie dzielnic, których mieszkańcy mają utrudniony dostęp do kultury – działania artystyczne są łączone ze społecznymi. Odnowa budynku wiązała się również z rewitalizacją społeczną najbliższej okolicy.

Jednym z najważniejszych zdarzeń cyklicznych organizowanych przez Galerię Szyb Wilson i Fundację Eko-Art Silesia jest Art Naif Festiwal. Radosne i barwne wydarzenie gromadzi dzieła artystów naiwnych z całego świata w jednym miejscu. To niezwykłe przedsięwzięcie przełamujące stereotypy i bariery już od wielu lat przyciąga tysiące miłośników tej sztuki.

Galeria jest czynna codziennie od godz. 9.00 do 19.00.

Wstęp jest bezpłatny.

Galeria Szyb Wilson

ul. Oswobodzenia 1

40-403 Katowice

www.szybwilson.org

Wierzchołek oraz zbocza Równicy porastają lasy, przeważnie mieszane i bukowe. Pod szczytem znajduje się obszerna polana, na której ulokowano różne obiekty, składające się na lokalne centrum turystyczne.

Prowadzi tutaj kręta szosa z pobliskiego Ustronia. Na wysokości 785 m znajduje się schronisko górskie z restauracją i 50 miejscami noclegowymi. Obiekt ten, wybudowany w 1927 roku, nawiązuje do architektury regionalnej. Szlakami turystycznymi można stąd dotrzeć do okolicznych miejscowości ( Ustroń, Brenna i Wisła), lub też wybrać się na dłuższą wędrówkę wzdłuż Pasma Równicy i Trzech Kopców w stronę Przełęczy Salmopolskiej i Pasma Baraniej Góry.

Obok schroniska na Równicy przebiega między innymi Główny Szlak Beskidzki. Niedaleko, przy tym właśnie szlaku, znajduje się tradycyjne miejsce nabożeństw ewangelickich, odprawianych tu w okresie prześladowań w czasach austriackich. Widoki z polany pod szczytem Równicy obejmują znaczną część Beskidu Śląskiego z charakterystycznym, widocznym po drugiej stronie doliny Wisły, Pasmem Czantorii i Stożka. W rejonie Równicy zlokalizowano obiekty rozrywkowe, które zainteresują przede wszystkim najmłodszych.

Należy do nich Extreme Park, gdzie można poskakać na batutach lub poćwiczyć na ściance wspinaczkowej. Atrakcją Extreme Parku jest także kino 4D, z ruszającymi się fotelami, wiejącym wiatrem, spadającymi na widza kroplami wody i innymi efektami specjalnymi, pozwalającymi na oglądanie filmów w niekonwencjonalny sposób. Inne atrakcje na Równicy to park linowy oraz niekonwencjonalne zoo – Leśny Park Niespodzianek.

Rejon Równicy w ostatnich latach słynie także z obiektów gastronomicznych, pielęgnujących lokalne tradycje. Możemy odwiedzić tutaj „Zbójnicką Chatę”, Dwór Skibówki, a także „Kolibę Pod Czarcim Kopytem”. W stylowo urządzonych wnętrzach można tam skosztować regionalnych przysmaków.

www.silesia.travel

Fot. archiwum Śląskiej Organizacji Turystycznej, Tomasz Gębuś

Wielka Czantoria opada ku dolinom Wisły i Olzy stromymi zboczami, które porastają lasy - przeważnie bukowe i świerkowo-jodłowe. Najbardziej cenne pod względem przyrodniczym fragmenty lasów, o naturalnym charakterze, chronione są w rezerwatach przyrody znajdujących się po obu stronach granicy państwowej. Kolejką krzesełkową można wyjechać z Ustronia Polany na znajdująca się na Czantorii polanę Stokłosica, skąd na szczyt pozostaje dwadzieścia pięć minut spaceru.

Będąc na szczycie Czantorii możemy skorzystać ze znajdującej się po czeskiej stronie wieży widokowej. Rozległa panorama, oprócz terenów Beskidu Śląskiego, obejmuje także znajdujący się po stronie Republiki Czeskiej Beskid Śląsko-Morawski. Widać stąd ponadto miasta południowej części Górnego Śląska, a w przypadku lepszej pogody także odleglejsze pasma górskie Polski, Czech i Słowacji.

Poniżej szczytu, nieco na zachód, po czeskiej stronie granicy, znajduje się schronisko. Obiekt ten postawiony został w latach 1903-1904, jeszcze przez niemiecką organizacje turystyczną Beskidenverein, w ramach niemiecko-polskiej rywalizacji kulturalnej i turystycznej w tej części Beskidów. Po wytyczeniu granicy polsko-czechosłowackiej w 1920 roku schronisko znalazło się po drugiej stronie. W Polsce znajdowało się przez krótki czas przed II wojną, po zaanektowaniu Zaolzia w 1938 roku. Po wojnie znalazło się z powrotem w Czechosłowacji. W latach PRL, z uwagi na restrykcje graniczne, schronisko było niedostępne, często też szlaków w tym rejonie pilnowały dość liczne patrole wojskowe. W latach 90. XX w. otwarto tutaj turystyczne przejście graniczne, zaś od czasu przystąpienia Polski i Czech do porozumienia z Schengen (w 2007 roku) granicę można przekraczać bez przeszkód (pamiętając o obowiązku posiadania dokumentu tożsamości).

Tak w schronisku, jak i na wieży widokowej można płacić i w koronach czeskich i złotówkach. Najkrótsze szlaki turystyczne na Czantorię prowadzą z Ustronia oraz leżącego po drugiej stronie granicy Nýdka. Ze szczytu można wędrować w stronę góry Tuł i Goleszowa, albo też wybrać się na dłuższą wycieczkę Głównym Szlakiem Beskidzkim, w stronę Stożka i Baraniej Góry.

www.silesia.travel

Fot. archiwum Śląskiej Organizacji Turystycznej, Tomasz Gębuś

Bielsko zawsze leżało na granicy - czy to pomiędzy księstwami piastowskimi, czy to Polską a Czechami, wreszcie między Galicją a Śląskiem Cieszyńskim.

Mocna warownia była więc koniecznością. Pierwszy, solidny zamek wzniósł nad rzeką Białą książę cieszyński Przemysław I Noszak w XIV wieku.

Z biegiem lat zamek zmieniał właścicieli, trafiając chociażby w ręce bogatych rodów Promnitzów, Schaffgotschów czy Sunneghów; zmieniały się również jego rola i wygląd. W 1752 roku bielskie posiadłości wraz z zamkiem nabył Aleksander Józef Sułkowski. Jego potomkowie władali nim aż do roku 1945. 

To Sułkowscy odpowiadają za współczesne oblicze zamku. Uległ on bowiem gruntownej przebudowie w drugiej połowie XIX wieku, uzyskując eklektyczny wygląd. Jak wyglądały poprzednie budowle stara się nam uzmysłowić muzeum w Lapidarium, gdzie odsłonięto dawne mury, pokazano detale architektoniczne i polichromie. Samym Sułkowskim także poświęcono niewielką ekspozycję (Gabinet Pana i Damski Salonik). Muzeum w Bielsku-Białej pozwala gruntownie się zapoznać z „Dziejami miasta i zamku”, a wystawa etnograficzna przybliża wieloetniczne tradycje tych okolic. Wielbicieli dawnej broni skusi z pewnością zbrojownia i pokój myśliwski. W muzeum udało się też zgromadzić ciekawe zbiory sztuki – od późnego średniowiecza po wiek XXI.

Najbardziej reprezentacyjnym pomieszczeniem w zamku jest klasycystyczny salon muzyczny, rozbrzmiewający muzyką po dziś dzień. Również sztuka współczesna jest stale obecna na zamkowych salonach.

www.silesia.travel

Fot. archiwum Śląskiej Organizacji Turystycznej, Tomasz Gębuś

W pierwszej połowie XIX wieku większość Żywiecczyzny znalazła się w rękach przedstawicieli austriackiego, cesarskiego rodu Habsburgów. W połowie stulecia kolejnym jej właścicielem był arcyksiążę Albrecht Fryderyk Habsburg, który był również właścicielem Księstwa Cieszyńskiego.

Książę słynął z gospodarności, inwestując w huty, tartaki, przemysł drzewny i rolny. Budowę browaru w Żywcu rozpoczęto w 1852 roku. Oficjalna rejestracja zakładu nastąpiła w 1856 i właśnie ta data widnieje na etykietach piw z Żywca. Rok później z browaru wyjechały do konsumentów pierwsze beczki ze złotym trunkiem. Już po kilku latach browar zyskał pozycję dominującą na rynku galicyjskim.

Własnością Habsburgów miał on pozostać do 1939 roku, kiedy przejęły go niemieckie władze okupacyjne. Po II wojnie światowej browar upaństwowiono. Obecnie właścicielem zakładu jest należąca do holenderskiego Heinekena Grupa Żywiec. W Żywcu do dziś stoi wiele budynków z oryginalnej, XIX-wiecznej zabudowy browaru. Zaprojektował je główny architekt Dyrekcji Dóbr Żywieckich, mieszkaniec Żywca, Karol Pietschka. Spod jego ręki wyszły plany m.in. warzelni, słodowni, leżakowni, zakładów bednarskich, kotłowni, hali maszyn oraz budynków administracyjnych.

Do podróży w przeszłość zaprasza też supernowoczesne Muzeum Browaru Żywiec, ulokowane w dawnych, wykutych w skale, piwnicach fermentacyjnych i leżakowych. Wydzielono tutaj 18 pomieszczeń, w których w interesujący sposób prezentuje się historię warzenia piwa w Żywcu oraz metody jego produkcji. Zwiedzający może się przenieść na ulicę galicyjskiego miasteczka, wstąpić do tradycyjnej karczmy, odwiedzić sklep kolonialny. Muzeum Browaru Żywiec znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego i na Europejskim Szlaku Dziedzictwa Przemysłowego.

www.silesia.travel

Fot. archiwum Śląskiej Organizacji Turystycznej, Tomasz Gębuś